Het Labyrint: hoe Noorse Mythologie ons persoonlijk leiderschap kan inspireren

Sinds ik vorig jaar een cursus volgde over Noorse Mythologie, is de metafoor van het Labyrint voor mij een steeds sterker beeld geworden in relatie tot persoonlijke ontwikkeling.

Ik leerde over de oeroude geschriften, de Poetic Edda, met de oude mythen en verhalen over het ontstaan van de wereld vanuit de Noordse traditie. In het afgelopen jaar las ik ook het boek van Joseph Cambell over de reis van de held, en hoe uit alle tradities en religies over de hele wereld
vergelijkbare stappen te destilleren zijn die wij allemaal zetten in ons leven. En ik besefte hoe we daarvan kunnen leren om door te gaan met onze eigen reis.

Is het niet gek dat wij geneigd zijn om naar Zuid Amerika of Azië af te reizen om te leren over oude wijsheden die ons helpen te transformeren, terwijl in onze eigen Noord Europese wortels juist een schat aan wijsheden te vinden is? Het verhaal over hoe de huiden, waarop de Poetic Edda waren beschreven, eeuwenlang werden verborgen om niet te worden verbrand door de katholieke kerk, alleen al is poëtisch.

In dit artikel wil ik je meenemen door het labyrint. Dit specifieke 7-fold labyrint staat symbool voor de reis die wij maken in ons leven. Het is de reis naar beneden, naar het zwarte van de Hel. De plek waar godin Hella regeert over verdriet, verlies en transformatie. Want haar boodschap is: om te groeien naar het licht, zal alles en iedereen moeten leren om te rouwen. Echt rouwen is regeneratief en verandert in dankbaarheid. De verschillende stappen in het labyrint staan symbool voor waar wij staan in ons leven. Wanneer we in ons leven iets heftigs meemaken, worden we als het ware in dat labyrint gezogen. Om een volgende stap te kunnen zetten, zullen we als slangen onze huid moeten uitdoen en durven loslaten om te transformeren.

De reis naar het centrum van het labyrint wordt ook wel de ‘journey down to soul’ genoemd. En wanneer je de moed hebt om in het centrum te komen, wanneer je bij verdriet en rouw komt, dan is daar ook de potentie en wijsheid om te transformeren en de reis omhoog te maken. Weer naar het licht toe.

De komende periode zal ik een persoonlijk leiderschapsprogramma ontwikkelen aan de hand van het labyrint. In dit artikel geef ik je vast een manier om er zelf mee te werken. Neem een wit papier en een pen en teken het labyrint zoals ik dat hier getekend heb.

Je begint met een kruis in het midden en vier hoekjes daarbinnen. Daarbinnen zet je weer vier puntjes. Begin dan te verbinden vanaf de middelste lijn die naar boven wijst en beweeg met de klok mee naar rechts.

Hulp nodig? Stuur mij een berichtje en ik help je bij het tekenen.

Beschrijf in een zin wat jouw wens van het moment is of wat het is dat je wilt overwinnen.

Dan: de verschillende fases, de stappen in het labyrint. Deze zal ik hier beschrijven. Lees mee terwijl je met je vinger door het labyrint gaat (begin bij de pijl). De start is een moeilijk moment, een gebeurtenis in je leven die je laat beginnen met de ‘journey down to soul’.

Vervolgens openen de deuren naar het donker. In je verbeelding kan dit een grote poort zijn, of een gat in de grond tussen de wortels van de bomen.

Om echt te durven vallen is het nodig om te accepteren en erkennen dat dit gebeurt: kun je loslaten? Dan is de reis echt begonnen.

Het is donker en je kunt niets zien. Daarom zul je je eigen wilskracht moeten activeren: jouw vuur, wat de fakkel aansteekt, die je helpt door de donkere tunnel te navigeren.

Daarna komt er een belangrijke vraag: hoeveel ben je bereid op te geven? Welk geschenk ben je bereid te geven, hoeveel ga jij betalen, wat is de waarde van jouw offer?

Na jouw offer kom je bij de rivier van verdriet. Een plek waar velen vast blijven zitten. Wanneer je je aan het verdriet kunt overgeven kun je het omvormen tot kracht en een rots of een brug in de rivier creëren die je naar de overkant brengt. Daar staat iemand die vraagt: wat is je naam en wat zoek je hier beneden?

Hier kom je in het rijk van de godin Hella. Dieper naar beneden naar het diepste van ‘Helheim’. En dan kom je bij het ijskoude bevroren gedeelte waar angst en depressie regeren. Hier is het doodstil, intens koud en kun je het gevoel hebben vastgeklemd te zitten. Om los te komen moeten we onze huid durven afdoen als een slang. Zingen en diep ademhalen om het ijs te doen smelten.

En hier zijn we dan aangekomen in het centrum van het labyrint, de bodem van de put. Hier is waar de transformatie plaatsvindt: waar je herboren weer de reis naar boven, naar het licht kunt maken. Daarna reis je in het labyrint de andere kant op (met de klok mee).

Er wordt gezegd dat je hier jouw eigen ‘ziel’ ontmoet waarmee je je opnieuw kunt verbinden.

De weg naar buiten is de weg naar de zon, naar het licht toe. Je ontdekt nieuwe wegen. Ontvangt beloningen in overvloed.

Je vindt je paard of de vogel die jou uit het labyrint draagt.

Je krijgt dan jouw cadeau. Alles wat je hebt gegeven als offer, voordat je bij de rivier van verdriet kwam, wordt nu terugbetaald op een andere manier. Hier kun je je prijs claimen.

Dan krijg je een kom aangeboden met de ‘water of life’: je drinkt en ontvangt inspiratie en creativiteit.

Het brengt je in extase en zorgt voor eenheid met je omgeving, met de natuur of met een ander mens.

Je krijgt de zegen van je voorouders, bewandelt het gouden pad, wat wordt belicht vanuit een hogere staat van bewustzijn.

En dan is de reis compleet: je keert geïntegreerd weer terug naar huis.

Totdat… de telefoon gaat of er iets gebeurt waardoor je weer terug gezogen wordt, opnieuw het labyrint in.

Waar ben jij op dit moment in je leven, in het labyrint? Wat heb jij nodig om je te ontdoen van je oude huid en een volgende stap te zetten?

Geïnspireerd en wil je meer? Plan een gesprek in.